Eerste werkdagen
Blijf op de hoogte en volg Evelien
04 September 2014 | Spanje, Guía de Isora
Inmiddels heb ik mijn eerste drie werkdagen gehad en heb ik vandaag en morgen mijn eerste 'weekend'. Ik lig op dit moment aan het strand, want geloof het of niet, ik heb het beste bereik met mijn telefoon, op het strand. We hebben hier afgelopen maandag internet gekocht, een wifi kastje dat ze deze week zouden komen installeren. Helaas hebben we hier te maken met de Spaanse mentaliteit en nu wordt het misschien, want dat is nog niet eens zeker, volgende week donderdag geïnstalleerd. Nog een week zonder internet dus.
Maar mijn eerste werkdag, op één september. Om twaalf uur, middernacht was mijn vriend Ron jarig en hebben we samen even geskypt. Hierbij heb ik het natuurlijk niet gelaten en dus is hij de gehele dag nog verrast met dingen die ik voor hem had geregeld (en uitgevoerd zijn door mijn schoonmoeder Jolanda). Om zes uur in de ochtend ging mijn wekker, om om zeven uur de bus te kunnen pakken en om acht uur dan echt te kunnen beginnen. Eerst in de juiste kleding gehesen en toen richting Veranda waar ik ontbijt zou gaan draaien. Niet erg veel werknemers kunnen überhaupt Engels, dus dat maakt het communiceren met elkaar erg lastig.
Het ontbijt is een druk bezochte happening en het is flink aanpoten. Moet je eens bedenken...
Het resort beschikt over meer dan 400 kamers, variërend van twee tot zes persoonskamers. Iedereen moet natuurlijk ontbijten en in het restaurant is slechts plaats voor 300 mensen. Een tafeltje in het restaurant is dus minimaal 4 keer bezet en dat betekend heel veel en vooral snel sjouwen. Alle tafels moeten steeds leeggehaald, schoongemaakt en opnieuw ingedekt worden. Verder beschikt het restaurant over een zeer uitgebreid buffet, waarop echt alles te vinden is wat de mensen willen. Het enige dat wij moeten doen is zorgen dat alles schoon blijft, ingedekt wordt en de koffie, thee en warme melk verzorgen.
Om half twaalf ben ik klaar met het ontbijt, moet ik mijn kleren omwisselen en heb ik tien minuutjes om te eten en in het andere restaurant te komen, met de juiste kleding! Het restaurant waar ik vanaf 12 uur sta is de beach bar. Een barretje, met 25 tafels direct aan het strand gelegen. Dit is een à la carte restaurant, waar mensen een hapje komen eten of cocktails en smoothies komen drinken. Afgelopen dagen is het daar redelijk rustig geweest, dus ik heb hier nog niet een erg goed beeld over. Rond de klok van vier uur zit mijn stagedag erop, kan ik me terug om gaan kleden en opweg naar mijn eigen appartement, waar ik dan rond vijf uur ben. Ik moet wel zeggen dat ik na een werkdag helemaal gesloopt ben, het is lichamelijk erg zwaar en als ik dan eenmaal thuis ben heb ik niet meer de behoefte en kracht om nog wat te doen.
Tot nu toe zien mijn stagedagen er zo uit. Het valt me allemaal erg zwaar, maar gelukkig krijg ik veel steun en support van het thuisfront.
Inmiddels heb ik ook een adres natuurlijk, maar ik ben er eerlijk gezegd nog niet helemaal zeker van of ik dat door kan geven. Ze hebben hier namelijk nergens een brievenbus en ik zou het jammer vinden als ik dingen die opgestuurd worden nooit ontvang. Ik ga er nog achteraan en als ik er zeker van ben, laat ik het jullie weten.
Maar mijn eerste werkdag, op één september. Om twaalf uur, middernacht was mijn vriend Ron jarig en hebben we samen even geskypt. Hierbij heb ik het natuurlijk niet gelaten en dus is hij de gehele dag nog verrast met dingen die ik voor hem had geregeld (en uitgevoerd zijn door mijn schoonmoeder Jolanda). Om zes uur in de ochtend ging mijn wekker, om om zeven uur de bus te kunnen pakken en om acht uur dan echt te kunnen beginnen. Eerst in de juiste kleding gehesen en toen richting Veranda waar ik ontbijt zou gaan draaien. Niet erg veel werknemers kunnen überhaupt Engels, dus dat maakt het communiceren met elkaar erg lastig.
Het ontbijt is een druk bezochte happening en het is flink aanpoten. Moet je eens bedenken...
Het resort beschikt over meer dan 400 kamers, variërend van twee tot zes persoonskamers. Iedereen moet natuurlijk ontbijten en in het restaurant is slechts plaats voor 300 mensen. Een tafeltje in het restaurant is dus minimaal 4 keer bezet en dat betekend heel veel en vooral snel sjouwen. Alle tafels moeten steeds leeggehaald, schoongemaakt en opnieuw ingedekt worden. Verder beschikt het restaurant over een zeer uitgebreid buffet, waarop echt alles te vinden is wat de mensen willen. Het enige dat wij moeten doen is zorgen dat alles schoon blijft, ingedekt wordt en de koffie, thee en warme melk verzorgen.
Om half twaalf ben ik klaar met het ontbijt, moet ik mijn kleren omwisselen en heb ik tien minuutjes om te eten en in het andere restaurant te komen, met de juiste kleding! Het restaurant waar ik vanaf 12 uur sta is de beach bar. Een barretje, met 25 tafels direct aan het strand gelegen. Dit is een à la carte restaurant, waar mensen een hapje komen eten of cocktails en smoothies komen drinken. Afgelopen dagen is het daar redelijk rustig geweest, dus ik heb hier nog niet een erg goed beeld over. Rond de klok van vier uur zit mijn stagedag erop, kan ik me terug om gaan kleden en opweg naar mijn eigen appartement, waar ik dan rond vijf uur ben. Ik moet wel zeggen dat ik na een werkdag helemaal gesloopt ben, het is lichamelijk erg zwaar en als ik dan eenmaal thuis ben heb ik niet meer de behoefte en kracht om nog wat te doen.
Tot nu toe zien mijn stagedagen er zo uit. Het valt me allemaal erg zwaar, maar gelukkig krijg ik veel steun en support van het thuisfront.
Inmiddels heb ik ook een adres natuurlijk, maar ik ben er eerlijk gezegd nog niet helemaal zeker van of ik dat door kan geven. Ze hebben hier namelijk nergens een brievenbus en ik zou het jammer vinden als ik dingen die opgestuurd worden nooit ontvang. Ik ga er nog achteraan en als ik er zeker van ben, laat ik het jullie weten.
-
04 September 2014 - 20:02
Jolanda:
Lieve Schoondochter, je bent een kanjer en ondanks dat het heel zwaar is ga jij het wel redden, je bent een bikkel. Nog een paar dagen en dan ben ik bij je kunnen we weer eens lekker bijkletsen en knuffelen. Dikke kusss meis -
04 September 2014 - 20:02
Sjannie:
hoi Evelien
Leuk om jou verhalen te lezen, je eerste dagen van stage zitten erop
Zoals je schrijft is het zwaar maar, ik denk dat het wel makkelijker gaat worden als je er een paar weken aan gewend bent. alle begin is moeilijk zeggen ze.
nog veel s 6 verder
groetjes Sjannie xxx
-
04 September 2014 - 20:33
Anneke:
Hey evelien, wat leuk dat je zon stageplek hebt! Het zal idd wel zwaar zijn maar dat word beter als je al n paar weken gewerkt hebt en t gewend bent! Geniet van de tyd want het is zo voorbij! -
04 September 2014 - 20:41
Teunie:
he evelien leuk om je belevenis te lezen.tuurlijk is het ff aanpoten maar denk dat het je wel zal lukken.en natuurlijk is het zwaar maar ook dat zal jou wel gaan lukken gewoon ff geduld hebben en dan komt alles wel oke. probeer ook zoveel mogelijk te genieten daar en wij laten het jou weten of we over 14 dagen daar naar toe komen.zet hem op meid je kunt het. -
04 September 2014 - 21:02
Liesanne:
Lieve Lieve Evelien,
Wat ontzettend leuk dat we op deze manier mee kunnen
lezen met jouw ervaringen!
Ik geloof in je, natuurlijk zijn de eerste dagen wennen maar ik weet zeker
dat het je gaat lukken, zo'n doorzetter als jij uiteraad.
Ik blijf zeker al je verslagen lezen, en hoop voor je dat het snwl goed komt met je eigen plekje!
Heel veel lieve groetjes ! -
04 September 2014 - 22:26
Leny:
Lieve Evelien,
Alle begin is moeilijk maar ik weet zeker dat jij met je mentaliteit het helemaal gaat redden. Veel succes en het gaat helemaal goed komen.
Lieve groetjes, Leny -
04 September 2014 - 23:31
Marion:
He Meid,
Wederom een mooi verslag om te lezen. Nu merk je pas hoe gaat wij hier de moeite doen op school in de talen. Jammer dat het daar niet zo is/gaat. Maar met handen en voeten kom je ook een heel eind.
En dat het aanpoten is geloof ik best met zoveel gasten. Maar je kunt niet meer doen dan je best en dat doe je dat weet ik zeker.
Ook wel fijn dat je 's middags iets anders hebt dat compenseert de ochtend weer. En je moet nu flink werken in een ander klimaat is ook wennen. Dus logisch dat je 's avonds dan bent uitgeteld en minder puf hebt om nog iets te gaan doen.
En ja om dingen daar te regelen merk ik al wel uit jouw verhalen moet je veel geduld hebben.
En geniet daarom nu maar extra goed van je 2 dagen vrij. FF bijtanken.
Je hebt een goede mentaliteit om dit te gaan maken daar. Ja we steunen je zeker, en vele met ons.En Jolanda en haar moeder komen. Ook weer iets leuks om naar uit te kijken. En het is vast geen straf om op het strand te internetten haha
Een dikke knuf xx -
08 September 2014 - 16:54
Linda:
Loading..
Digital hug!
--------------------
No more words needed -
22 September 2014 - 16:23
Desiree :
Hoi Evelien,
Wat fijn weer wat van je te horen. Het komt allemaal door het weer dat het lijkt dat het zwaar werk is. Kom op meid je kan het. Just do it. Je hebt bij de Molen gewerkt, daar was het ook aanpoten.
Als je aan de temperatuur gaat wennen, kom het vanzelf goed.
Nog hoeveel dagen?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
